Chiang Mai

Overal smiling faces....een mens zou van minder vrolijk worden....of is het andersom? En word je vrolijk van gewoon zelf constant te glimlachen? 'T zal een combinatie van beiden zijn....

op onze fietstocht werden we constant begroet door lachende gezichten....nochtans vinden de Thai het duidelijk niet evident om met zo'n mooie witte kindertjes door de regen en in de modder te fietsen....tijdens onze eerste stop op dag 1 bleek mijn idee om de regenkap van de fietskar waar R in zat open te laten (het regende wel maar het leek me anders zo heet voor haar) niet het allerbeste plan....het kind zat onder de dikke vuile modderspatten....wij zagen er zelf nog wel de humor van in (R zelf uiteraard ook) maar het Thaise mevrouwtje waar we stopten om bananen te kopen duidelijk niet! C's aanhangfiets had geen beschutting dus die had ook regelmatig prijs. De dagelijkse regen was het enige minpuntje tijdens onze driedaagse! En dan nog...wanneer de zon af en toe doorbrak snakten we snel terug naar wat motregen! Het fietsen zelf - waar ik wel wat schrik voor had - viel goed mee....ik ben maar 1 keer moeten afstappen omdat ik een helling niet opraakte. Dat was op dag drie toen de combinatie van stijve spieren en zadelpijn me wat parten speelde. De overnachtingen waren telkens in vree sjieke lodges met fijne zwembaden....dat was dus telkens aankomen, kleren afstropen, met z'n allen onder de douche en dan het zwembad in tot etenstijd. We probeerden 's morgens altijd goed op tijd te vertrekken, na een tijdje te stoppen voor een korte koffiepauze en dan een laatste stop voor lunch.  De eerste dag werd dat dé klassieker (stond tijdens onze motorreizen quasi elke middag op het menu) noodlesoup....er geschiedde alsdan een klein mirakel want C vond het zowaar lekker en heeft goed gegeten van zijn kinder-noodlesoup (met veel moeite waren we erin geslaagd om duidelijk te maken dat we enkel de bouillon met noodles erin wilden, dachten we...want uiteraard was de boodschap niet goed begrepen en was er toch nog pork in beland...maar onder het mom van kip ging dit zelfs  ook nog vlotjes binnen)...helaas was de noodlesoup tegen de avond veranderd in poo(dle)soup op het toilet (sorry! maar na twee weken 24/7 met een vierjarige in de buurt lijdt uw humorniveau daar onvermijdelijk onder). C vond zijn kakasoep zelf uiteraard hilarisch! Dag 2 wou ik hetzelfde scenario vermijden en was het plan om te stoppen aan een resort om te lunchen. De omgeving rond Chiang Mai is bezaaid met resorts - zo'n 150-tal - maar wij zijn er toch in geslaagd om nietsvermoedend te stoppen bij het enige naturistenresort....toen V dit doorhad wou hij rechtsomkeer maken maar het prachtige uitzicht (op de bergen welteverstaan) deed ons toch blijven. De occasionele blote poep namen we erbij. Wij mochten aangekleed blijven voor de lunch. We hadden C op het hart gedrukt niet te wijzen naar of drukte te maken over eventuele blote mensen....met als resultaat dat hij druk begon te wijzen en roepen toen er een gast met een zedig handdoekje rond kwam eten...'mama mama, die meneer heeft kleren aan!!' Genant! De laatste dag stopten we in een ultrathais theehuisje (wat het kitschgehalte betrof)....overal roze, hello kitty's, aardbeien en eifeltorens met macarons als dessert. Als afsluiter moesten we Chiang Mai terug binnen rijden naar onze guesthouse daar. Vond ik zelf toch wel heel spannend....Chiang Mai is de tweede grootste stad van Thailand en het verkeer is navenant....vooral het stukje over de  highway was een belevenis...maar alles probleemloos verlopen. Samengevat: een superfijne ervaring. Je ervaart de omgeving toch helemaal anders als je op een fiets zit - het komt allemaal, zowel letterlijk als figuurlijk, veel dichter - , je ziet dingen die je anders niet ziet - het dagelijkse leven schuift aan je voorbij - en je slaapt 's nachts heerlijk na de inspanning overdag.

Terug in Chiang Mai trakteerden we onszelf op een stop bij Fruiturday en daarna op een foot massage. Omdat ik wel zo'n voorgevoel had, overhaalde ik C om mee te gaan...en jawel, hij is nu een grote fan! 'Ik voel er zo vrolijk van in mijn hoofd' zei hij...ik zou het niet beter kunnen verwoorden! Toen ik 's avonds nog eens terugging voor een head, neck en shoulder massage wist ik terug waarom ik normaal gezien altijd voor een voetmassage kies....dat gepook met ellebogen en knieën in je lijf is toch niet echt mijn ding. Dan liever gepook met een stokje in m'n voetzolen :-)

De volgende ochtend terug alles inpakken....ietsje meer werk dan tijdens onze fietstocht (was fantastisch om op 5 minuten ingepakt te zijn...hoewel ik misschien ietsje te enthousiast de minimalistische toer was opgegaan waardoor iedereen de laatste dag terug vuile kleren aanmoest en C commando-style moest gaan....)...en hop  naar de luchthaven om onze auto op te halen.

Voor V was dit het spannendste stuk van de reis...hetgeen er niet op beterde toen onze auto werd voorgereden....we hebben echt een gigantische pickup!! Maar onder het motto 'when in Rome do as the Romans do' heeft hij zich in het verkeer gestort en tot hier toe loopt dat perfect! Gelet op ons koffervolume zijn we maar ineens gestopt bij de Makro voor inkopen....zelfde principe als bij ons: aankopen in grote hoeveelheden. Maar waar we eigenlijk voor stopten: groente- en fruitpap voor R hebben we daar niet gevonden. Het grote pak pampers dat we insloegen is eigenlijk een miskoop want ongeveer net groot genoeg voor 1 bil ipv haar hele poep....we moeten dus regelmatig een BIR (of beter: PIR) verwijderen.... Gelukkig heeft R geen enkel probleem met het lokale eten...van zeewier tot pork balls....alles gaat vlotjes binnen...alleen van chillipepers is ze geen fan....

Momenteel spenderen we onze laatste dagen in Pai....een echte backpackerspot....we  voelen ons een beetje out-of-place maar laten het niet aan ons hart komen. 

Foto's volgen nog!