Pattaya

"We believe that, in case of an impact, nothing is more secure than a mother holding her child." Hoe schoon gezegd is dat?! Het was het antwoord van de Thaise stewardess op onze vraag naar een infant seatbelt voor R. Blijkbaar hebben ze dus hun policy gewijzigd want drie jaar geleden keken ze er nog strikt op toe dat we C vastmaakten met zo'n kindergordel (ik had toen al serieuze twijfels bij de effectiviteit ervan). Na dat antwoord heb ik R dan maar op mijn schoot genomen want leek het plots wat ongepast dat ze bij V zat ;-) Het was nochtans zijnen toer in onze afgesproken beurtrol om R te entertainen...dat is nog een serieuze opdracht gebleken want zoals te verwachten was haar willetje niet plots getemd omdat we nu toevallig voor 11 uur vastzaten op een vliegtuig.

Ook C content houden, had ik eigenlijk een beetje onderschat. Ik denk dat het door het spannende vooruitzicht van het vliegen was....het wachten in de rij voor het inchecken, bij de douane, de security, voor het boarden en voor het instappen waren misschien wat te veel geduld gevraagd voor een (bijna) vierjarige.... Eenmaal in de lucht viel dat wat beter mee. Grappig dat hij plots toch ook in een andere fase is beland. Waar ik vroeger kon volstaan met een achteloos antwoord op de zoveelste waarom-vraag (hij leek al tevreden te zijn dat zijn vraag was gehoord) moet ik nu echt opletten met wat ik zeg....toen ze op het vliegtuig een infant life vest kwamen brengen en ik tegen C en passant zei dat dat was voor als we zouden moeten landen op zee....werd hij lichtelijk panisch en hebben we hem nog - tig keer moeten verzekeren dat we zeker gingen landen op de grond in Thailand.... En ook mijn (toegegeven: flauw) mopje in het toilet - dat zijn pipi na het doorspoelen op het hoofd van een kindje op de grond zou vallen - viel niet in goede aarde....ik heb hem uiteindelijk in een klemgreep moeten vasthouden terwijl hij op het toilet zat zodat hij zeker niet uit het vliegtuig zou vallen.....

Ze hanteren in het vliegtuig al de klok van je bestemming dus rond 4 uur 's middags kregen we ons 'avondeten' en daarna gingen de lichten uit. Met enige moeite (lees: na enig geween) is R in mijn armen in slaap gesukkeld en is ook C - opgerold in zijn stoel - in slaap gevallen. De andere baby's rondom ons hadden precies minder zin in een dutje....wij waren allang blij dat wij niet degene waren met de grootste 'bleiters' bij!  R heeft geslapen tot we stilstonden voor onze gate, C heeft nog net de landing meegemaakt. Beide kids waren redelijk ok bij het wakker worden. We kregen gelukkig bij het uitstappen onmiddellijk onze buggy terug (soms steken ze die mee in het ruim en heb je ze pas terug bij de bagage) dus snel R in de draagzak en C in de buggy en hup...richting immigration. Daar aangekomen hooverden ze ons al direct naar een speciale (korte) rij voor mensen met kinderen maar er was blijkbaar een immigration officer die onze rij (ca 5 gezinnen tov de normale rijen van een twintigtal) nog te lang vond en dus speciaal voor ons nog een nieuw loket opendeed! Onvoorstelbaar toch?!

Bagage zonder problemen opgepikt en dan op zoek naar de busstand voor de bus naar Pattaya....waar ik al enigszins voor had gevreesd bleek uit te komen...de eerste bus was al volzet en vlak voor onze neus was ook de tweede vol. Het was toen half zeven en dat zou betekenen dat we pas om 9u zouden vertrekken. Maar om 7uur ging er nog een standje van een andere maatschappij open die begon te rijden om 8 uur. Dan maar even langs de foodcourt voor een koffietje, wat rijst (V is al aan zijn marathonmenu bezig: veeeeeel rijst) en wat vers fruit. Tegen 10 voor 7 terug richting busstand om dan weer vlak voor mijn neus de bus uitverkocht te zien. Toen was de beslissing snel genomen: hup, een taxi in. Zijn het precies wat verleerd want    - tegen onze gewoonte in - ons in de doeken laten doen...soit, waren te murw om voor een paar euro's van onze oren te maken. Na een voorspoedig ritje van een kleine 2 uur met een slapende R en een ipadkijkende C op de achterbank, aangekomen bij ons hotel. Toen mocht het wel meevallen: we konden al op onze kamer. Een ruime family room (dubbelbed, enkel bed en veel plaats voor het tentje van R) met terras, zicht op zwembad en de zee aan de overkant van de straat.

Onze eerste indruk van Pattaya: dit is niet Thailand zoals wij het kennen! 'T is te zeggen: in elke stad of plek is er wel zo'n straatje helemaal voorzien op toeristen met lelijke neonborden, allemaal restaurantjes met enkel Westers eten en de typische 'I love ....(plaatsnaam naar keuze)'- T shirts....maar heel Pattaya bestaat enkel uit zo'n straten, nog aangevuld met gigantische hoogbouw (megahotels), Russische menuborden (bijna alles staat hier in het russisch geadverteerd) en 'girlie bars'....op de uren die wij er passeren gelukkig leeg....door dat laatste is Pattaya natuurlijk wel groot geworden. Met dank aan de Amerikaanse soldaten die er tijdens de Vietnamoorlog van hun R&R kwamen genieten.

De beste remedie tegen jetlag is je onmiddellijk aanpassen aan het nieuwe ritme dus het motto was om vooral in beweging te blijven. Binnen het half uur na aankomst lag de voltallige familie dan ook in het zwembad. Daarna snel iets gegeten en dan iedereen bed in voor een dutje mét de wekker op alarm...wij waren toen al meer dan 24 uur wakker dus risico bestond dat we pas tegen de avond zouden wakker worden en dan hadden we een probleem! Na een verkwikkend dutje naar het strand getrokken waar V en C de serieuze golven hebben getrotseerd en R de plaatselijke zandvariant heeft uitgeprobeerd en goed bevonden.
Eerste avond lekker geëindigd bij een seafoodrestaurant (gekozen omwille van de bijhorende speeltuin).

Met z'n allen bed in rond 19 uur en dan - wonderwel - allemaal klokje rond geslapen (hoewel R wat onrustig)! Tot zover dus de jetlag, absolute meevaller!

Dag twee zijn we op zoek gegaan naar babyvoeding voor R. Wat haar betreft geen must: op dag 1 heeft ze zich tegoed gedaan aan de spring rolls en frietjes van C maar ik had toch een iets meer verantwoord menu in gedachten voor haar. Op een songtheaw gesprongen en ineens wat sightseeing meegepikt want die reed een andere richting uit dan gedacht. Uiteindelijk in een Tesco Lotus (megasupermarkt) beland. Nutella, babyvoeding, een brood en een bal voor C gescoord dus tripje geslaagd. Zwemmetje gedaan, boterham met choco gegeten, dutje voor R, C en mezelf, looptochtje voor V. Daarna naar de kapper voor C en V. Een typisch Thaise knipbeurt: tot en met het laatste sprietje haar moest goed liggen. De kapsters hadden er plezier in om ze een identieke coupe te geven....C's bles is dus helaas gesneuveld. 

Na een welverdiend ijsje en een verse coconut juice ( dus rechtstreeks uit de opengekapte kokosnoot) naar Pattaya Water Park gestapt. Hoewel niet zover in afstand toch eventjes over gedaan want C was vastberaden om zelf een kokosnoot uit een boom te krijgen...bij elke palmboom (en dat waren er veel) moest er dus even gestopt en aan de boom geschud worden, helaas zonder resultaat. 

Het Water Park was een zwembadencomplex met glijbanen dat zijn hoogtepunt heeft gekend ergens in de jaren '80...vergane glorie ten top dus....maar kinderoogjes hebben daar geen enkele last van en voor 100baht de man (ca. 2,5€) werd er ook door ons niet geklaagd. Er was weinig volk en we hebben het merendeel van de tijd doorgebracht in het grote kinderbad dat we voor onszelf hadden. Aangezien we onderweg 1 van C's zwembandjes waren verloren, mocht hij toch niet van de meeste glijbanen. In het kinderbad hebben we ook onze eerste tropische regenbui doorgebracht...C ging schuilen voor de regen door onder water te duiken want dan bleef hij droog....geweldige kinderlogica!

Tegen sluitingstijd was het gestopt met regenen, perfecte timing dus! Op de terugweg naar ons hotel gestopt voor streetfood (één van onze beider favorieten: somtam, sticky rice en bbq chicken), vleesballetjes (of toch iets dat voor vlees moest doorgaan) op een stokje, watermelon en pineapple shake voor C. En om af te sluiten nog een banana pancake. Life is good!

Helaas was R de laatste 200m in haar buggy in't slaap gevallen dus die hebben we moeten wakker maken voor haar flesje waarna we moeite hebben gehad om ze in't slaap te krijgen. Moeten we dus in de toekomst vermijden. 

Mede door de late bedtime werden we deze ochtend allemaal samen rond 8 uur wakker....iets waar we thuis alleen maar van kunnen dromen ( net zoals van wuivende palmbomen en een ruisende zee als ochtendsoundtrack)!

Enige agendapunt vandaag was het in orde brengen van onze treintickets voor maandagnacht. Nog niet zo'n evidente opgave want de mensen die ik er over aansprak (dame aan de balie in ons hotel en de mototaxidriver) wilden niet geloven dat er een treinstation in Pattaya was...wel dus en ik ben er geraakt (met de mototaxi) en heb er onze tickets voor Bangkok - Nong Khai kunnen boeken. De laatste 4 bedden bij elkaar (2 upper, 2 lower) dus een chance'ke.

De rest van de dag op het strand gelegen, dutjes gedaan, shake'jes gdronken, lekker gegeten op de night market én mijn persoonlijk hoogtepunt van de dag: eerste Thaise voetmassage....zaaaalig!

Tot zover! Foto's volgen later...