Nong Khai - Chiang Mai

25 juli 2015 - Chiang Mai, Thailand

Sawadeekha!

een beetje achterstand opgelopen maar te druk bezig geweest met reizen :-)

Onze trip van Pattaya is uiteindelijk anders gelopen dan ik had gepland. Ik had in gedachten om - lekker budgetvriendelijk - met de boemeltrein van Pattaya naar Bangkok te gaan.....maar toen V de details van die trip hoorde (4uur op een houten bankje zonder airco) heeft die zijn veto gesteld....en zijn we uiteindelijk in een tweetal uur met de taxi gegaan, voor ongeveer een vijftienvoud van de prijs maar achteraf bekeken misschien toch wel de beste optie.....het zal niet zonder reden zijn dat de locals het station niet weten zijn en dus duidelijk nooit zelf de trein nemen voor dat traject. De vrijgekomen tijd hebben we nog nuttig besteed met een strandwandeling :-)

We hadden sowieso nog een lange treinrit voor de boeg....de slaaptrein van Bangkok naar Nong Khai....net geen 12 uur waarvan toch het overgrote deel slapend is doorgebracht door de voltallige familie, uitgezonderd V....ik lag in een lower bed samen met Romane die me weliswaar regelmatig heeft wakker gewoeld maar toen ik dacht dat het ongeveer wel middernacht zou zijn, bleek het al half zes 's morgens....niet slecht dus. Ook C lag in een lower bed, die durft wel eens uit zijn bed te vallen dus een upper bed geen optie hoewel op zich logischer want die upper beds vallen kleiner uit....pech dus voor V. In combinatie met een niet goed sluitend gordijntje en binnenschijnend licht en binnenblazende airco heeft die een mindere nacht gehad.

Aangekomen in Nong Khai de tuktuk in en richting ons hotel. Onze family room werd door V al snel de hobbit room gedoopt wegens lage plafonds en nog lagere deurstijlen (met een aantal fikse builen als gevolg)...had het hotel gekozen wegens aanwezigheid van een zwembadje maar hebben we uiteindelijk maar 1 keer gebruikt.

Voor mij was Nong Khai natuurlijk weer fantastisch....het is gewoon één langgerekte trip down memory lane...op al die jaren zijn er wel wat dingen veranderd maar het overgrote deel is nog hetzelfde....er overvalt me nog steeds het gevoel dat de hele wereld aan mijn voeten ligt en alles mogelijk is! Helaas heeft de rest van de familie niet diezelfde emotionele band....de weergoden werken ook niet mee want we lijken in Nong Khai precies altijd veel regen op ons dak/hoofd te krijgen.....tenslotte bleek ook dat C ons reistempo blijkbaar niet zo goed verteerd....ik had daar op voorhand niet veel bij stilgestaan maar misschien hadden we het wel kunnen weten. Hij is erg gebrand op structuur en duidelijkheid. Zijn eerste vraag 's morgens - ook thuis - is altijd: wat gaan we doen vandaag? Hij heeft al een paar keer gevraagd of we toch niet meer van huisje gaan verwisselen (jawel jongen, nog een paar keer) en gisteren zei hij plots: 'mama, ik mis mezelf'....bij doorvragen bleek hij te bedoelen: ons huis, school en zijn vriendjes. We hebben dan ook besloten in de mate van het mogelijke structuur en duidelijkheid in te bouwen (hoelang blijven we nog hier, zoveel mogelijk maaltijden in onze guesthouse, zijn dagelijks ijsje altijd vlak na de middagdut,....). Aanpak lijkt vruchten af te werpen want vandaag terug een vrolijke en aangename C.....is mogelijks ook wel het gevolg van het feit dat we vandaag zijn verjaardag gevierd hebben! Een weekje te vroeg maar zijn verjaardag valt op een reisdag (van Chiang Mai naar Pai) en vandaag konden we een tripje naar de zoo inlassen. Dag begonnen met een bed vol ballonen, kadootjes (avond voordien nog op pad geweest om iets te vinden) en een donut met een kaarsje. Dan richting dierentuin. Hoogtepunt voor C was duidelijk het voederen van de nijlpaarden! Het eten geven aan dieren is een grote winner tout court ( de gigantische cat fish in Nong Khai zal onze doortocht ook niet snel vergeten)...alleen het eten geven aan de olifant in de zoo was geen succes...C werd lichtelijk panisch toen de slurf te dichtbij kwam....R gaf zoals gewoonlijk geen krimp en vond het allemaal even fantastisch. Ook een kus van een zeeleeuw kon haar niet deren....de zeeleeuwenshow was trouwens eerder de R-show want de locals hebben meer foto's van haar dan van de dieren getrokken peins ik...

Als lunch stond er een stop bij McDo's op het programma en na de dut een coupe met 10 bollen bij een supperlekkere smoothie en icecreambar vlak bij ons hotel (Fruiturday)...geweldig en veel beter dan de oorspronkelijke geplande taart. Daarna naar de Saturday Market waar we ons tegoed hebben gedaan aan een allegaartje van lokale snacks (squid op een stokje, chicken balls, satés, pad thai, ei met krab, fried milk en banana muffin) voor geen geld en C nog een laatste kadootje mocht uitkiezen...met veel keuzestress tot gevolg natuurlijk waardoor er toch weer eventjes moest ingegrepen worden. Uiteindelijk moe maar voldaan in zijn bed, omgeven door zijn nieuwste aanwinsten en de ballonen.

Morgen staat er een tripje naar Doi Suthep op de agenda (tempel op de hoogste heuvel rond Chiang Mai)....V gaat het al lopend doen, het normale deel van de familie met de song theaw....in de namiddag hebben we een afspraak bij het reisbureau waar we onze fietstrip hebben geboekt die de dag nadien start.....ben benieuwd!

 

Foto’s

3 Reacties

  1. Kathleen Van Looveren:
    25 juli 2015
    Hej Ilke, ik heb al je blogs telkens gelezen, interessant om een inkijk te hebben wat reizen met een gezin betekent! Bij één van je eerste blogs luidop moeten lachen bij de anekdote van het toiletbezoek in het vliegtuig :D haha!
    Straf dat een kind van zo'n jonge leeftijd (C.) 'ik mis mezelf' zegt, heel mooi verwoord! Nog heel veel plezier! x
    (heb door je blog stiekem weer de zin gekregen om een grote reis te plannen ;) )
  2. Alix:
    26 juli 2015
    Hey meid! Zo zalig om uw fantastische reis op deze manier te kunnen volgen... Echt super! Gij kunt ne mens wel zin doen krijgen om onmiddellijk op het vliegtuig te stappen zene!! Heb ook al strijk gelegen van het lachen met uw anekdotes! :-)
    Geniet nog van het zalige eten en de heerlijke fruitshakes! xxx
  3. Vera:
    26 juli 2015
    Kindlief, weer genoten van je verslag.Het ging me wel aan het hart dat ons ventje zichzelf miste, ocharme.Gelukkig allemaal leed dat vlug verholpen is. En dat ze daar allebei de show stelen kan ik me ook beeldig voorstellen.Geniet nog van de fietstocht.xxx